Marquez ilginç bir yazar portresi. Hayatıyla da eserleriyle de böyle. Kitabın satırları arasında dolaşırken bunu iliklerine kadar hissediyor insan. Kahramanlarını tanırken, hikâyelerini okurken, tasvirlerini düşünürken görebilirsiniz bunu. 92'de Nobel Edebiyat Ödülü almış, onu da ekleyelim.
Şer Saati ise siyasi bir roman. Güney Amerika'da geçiyor. Marquez’in çocukluğunu geçirdiği Aracataca’dan esinlenerek yazdığı hayali kasabası Macondo romanın mekânı. Kasabada baskıcı bir yönetim var. Bu yönetimin nevi şahsına münhasır başkanı kitabın önemli kahramanlarından. Kitap boyunca bu salaş başkanın kasabayı yönetimini okuyoruz. “Salaş” hem başkanı hem hikâyemizi hem de Marquez’i doğru anlatan bir kelime. Yazarın anılarını kaleme aldığı Anlatmak İçin Yaşamak kitabını okurken bu salaş muhabbeti ayan beyan görmüştüm.
Ülkesinin siyasi havasını harika bir üslup ve muhteşem bir kurguyla okuyoruz. Büyük acılar yaşanmış kasabada. Romanın anlattığı dönemse bu acılara yaslanmış durgun bir zaman. Alttan alta kazan kaynıyor ve bu hali açıkça anlatmasa da hissediyorsunuz romanda. Usul usul finali kuruyor kitap boyunca. İnsanlar acılarını dile getirmese de kitabı okurken satır aralarından bu acıları belli belirsiz hissediyor, kitabın sonunda da ani bir uyanış yaşıyorsunuz.
Atmosfer de büyüleyici Şer Saat’inde. Dinmek bilmeyen bir yağmur ve tahammül ötesi bir sıcak! İnsanları meraka sürükleyen “ yakıştırmalar” meselesi var bir de. Evlerin kapılarına asılan bu yakıştırmalar insanların özel hayatları ile ilgili çirkin dedikodu metinleri. Şafak vakti evlerin kapısına asılıyor ve kasaba günlerce bunlarla çalkalanıyor. Bunları kimin astığı ise tam bir muamma. Başkan da bu yakıştırmalardan yola çıkarak yeni bir baskı dönemi başlatıyor. Sonra da olaylar olaylar… Neyse içeriğe girmeyelim…
Şer Saat’ini büyük beğeniyle okudum. Herkese tavsiye ederim.
Şer Saati
Gabriel Garcia Marquez
Can Yayınları
Çeviren: Seçkin Selvi
Sayfa: 184
Yorum Gönder
Yorum Gönder