Kitabın hemen başında bir not: "Şu andan itibaren her şey kurgudur. Tarihi gerçekler müstesna." Bu nota rağmen anlatılanlar öyle gerçekçi ki kurgu sözüne inanasım gelmiyor. 

Romanın iki kahramanı Settarhan ve Zehra yazarın ninesi ile dedesi. Zehra Trabzonlu bir genç kız. Anne babasını çok erken kaybetmiş. Dedesi Hacıbey'le ninesi Büyükhanım tarafından büyütülüyor. Tarih 20. yüzyılın çok başları. 

Devrin fırtınaları Zehra'yı önce abisi İsmail'den ayırıyor. Sonra Rus işgali Zehra'yı İstanbul'a sürüklüyor. Settarhan'ı Tebriz, Yezd, Bakü, Batum, Tiflis ve Trabzon'da gezdiriyor.

Marquez ilginç bir yazar portresi. Hayatıyla da eserleriyle de böyle. Kitabın satırları arasında dolaşırken bunu iliklerine kadar hissediyor insan. Kahramanlarını tanırken, hikâyelerini okurken, tasvirlerini düşünürken görebilirsiniz bunu. 92'de Nobel Edebiyat Ödülü almış, onu da ekleyelim.